Krwistoborowik lubczykowy – charakterystyka i występowanie
Krwistoborowik lubczykowy, znany również jako Rubroboletus legaliae, to interesujący gatunek grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae), który zyskał uwagę wśród mykologów oraz miłośników grzybów. Jego unikatowe cechy morfologiczne oraz specyfika występowania czynią go ciekawym obiektem badań i obserwacji. W artykule tym przyjrzymy się bliżej systematyce, morfologii oraz środowisku, w którym rośnie ten grzyb.
Systematyka i nazewnictwo
Gatunek krwistoborowika lubczykowego został po raz pierwszy opisany w 1968 roku przez Alberta Piláta, który nadał mu nazwę Boletus legaliae. Od tego czasu takson przeszedł kilka zmian w klasyfikacji. W 2015 roku, w wyniku badań filogenetycznych, został przeniesiony do rodzaju Rubroboletus przez Della Maggiora oraz Trassinelli. W Polsce, nazwa „krwistoborowik lubczykowy” została zarekomendowana przez Komisję ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego w 2021 roku.
W literaturze mykologicznej można spotkać wiele synonimów do tej nazwy, takich jak Boletus purpureus var. legaliae czy Suillellus legaliae. Nazwa systematyczna upamiętnia francuską mykolożkę Marcelle Le Gal, co jest powodem, dla którego czasem określa się go jako borowika le Galowej.
Morfologia krwistoborowika lubczykowego
Kapelusz
Kapelusz krwistoborowika osiąga średnicę od 5 do 15 cm. Na początku jest półkulisty, a z czasem staje się płaskołukowaty z wyraźnym garbem na szczycie. Jego kolor zmienia się od szarobiaławego u młodych owocników do brązowo-oliwkowego w miarę dojrzewania. Po uszkodzeniu kapelusz przybiera różowawy odcień.
Rurki i pory
Rurki rosną wolno przy trzonie i są początkowo żółte, a później przybierają oliwkowożółty kolor. Pory mają różne odcienie karminowo-czerwonego, które blakną u starszych osobników, co czyni je mniej wyraźnymi.
Trzon
Trzon krwistoborowika ma wysokość od 5 do 8 cm oraz grubość od 3 do 5 cm. Początkowo jest baryłkowaty, a następnie przyjmuje formę pałkowatą. Jego powierzchnia jest bladożółta i pokryta drobną czerwonawą siateczką, która z czasem może zanikać.
Miąższ i zapach
Miąższ grzyba jest jasnożółty i może zmieniać barwę po przekrojeniu – u młodych owocników niebieszczeje, natomiast u starszych zielenieje. Charakterystyczny jest również jego zapach przypominający cykorię.
Występowanie i ekologia
Krwistoborowik lubczykowy preferuje ciepłe i dobrze oświetlone lasy liściaste, gdzie najczęściej można go znaleźć pod bukami oraz dębami. Rośnie na glebach o pH neutralnym lub lekko kwaśnym. W Europie występuje głównie we Francji, Włoszech, Niemczech oraz Czechach
Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).